Monday, May 12


μακριά από τις παιδικές φωνές και τις ψυχές που κάποτε είχε μαγέψει...

8 comments:

ΑΝΑΣΑ said...

είναι λυπηρό μα και όμορφο μαζί ...

dumbdog said...

νομίζω πως είναι αρκετά θλιβερό το θέαμα ενός λούνα παρκ όταν είναι εκτός λειτουργίας...
κατά ένα περίεργο τρόπο η λάμψη της νύχτας χάνεται το πρωί και τα χρώματα σαν να ξεθωριάζουν.

ΑΝΑΣΑ said...

έτσι συμβαίνει με όλη την ύλη...ξεθωριάζει,χάνεται και μόνο κάποια απομεινάρια μένουν, ότι αφήσουν απο το πλιάτσικο.
Ίσως μόνο λίγες πέτρες, παραμένουν στους αιώνες ...
Τα παιχνίδια όμως έχουν μια περίεργη δύναμη.
Είναι, ίσως, επειδή τα κράτησαν παιδιά ...και φτιάξαν μνήμες

Anonymous said...

Που το ανακάλυψες αυτό εγκαταλελειμμένο?
Πράγματι σε γεμίζει με μελαγχολία να το βλέπεις έτσι μόνο κι έρημο , ενώ κάποτε χάριζε χαρά και γέλιο σε αθώα πλασματάκια …έχω έναν πιτσιρικά που τρελαίνεται για καρουσέλ…και επειδή βρίσκομαι συχνά μαζί του σε τέτοια θυμάμαι και την δική μου τρυφερή ηλικία και πόσο μαγικά φάνταζαν στα μάτια μας.
Καλημέρα από την βροχερή Θεσσαλονίκη.

Sally Finkenstein said...

τι κρίμα!
τέλος πάντων...
Έχεις την καλημέρα μου!

dumbdog said...

...ανασα
όλα τα πράγματα τα οποία έχουν παραμεληθεί και "ξεχαστεί" , νομίζω , πως κάποια στιγμή θα χάσουν τη λάμψη τους ...

dumbdog said...

...trelofantasmeni
γύρω μας υπάρχουν χιλιάδες εγκαταλελειμένα πράγματα και όχι μόνο , αρκεί να θέλεις να τα δεις...
τα παιδιά πάντα θα μαγεύονται από τέτοιου είδους παιχνίδια , άσχετα με την προσπάθεια που γίνεται να τα κλείσουν στους 4 τοίχους μπροστά σε μια οθόνη.

dumbdog said...

...sally
καλημέρα.............κι από μένα :)))